کاش می‌شد ما هم کمی کریمتر و مهربان‌تر باشیم

امام حسن مجتبی

امام حسن مجتبی (ع) آرام‌بخش دل‌هاى دردمندان، پناهگاه نیازمندان و تهيدستان و نقطه‌ی اميد درماندگان و بیچارگان بود.

بخشندگی و سخاوتمندی امام به حدی بود که گاه قبل از آنكه مستمندى در نزد ایشان اظهار احتياج نموده و بدین‌واسطه عرق شرم بريزد، ایشان سریعا احتياج او را برطرف می‌نمود و به هیچ وجه اجازه نمي‌داد مستمند رنج و خواری درخواست را بر خود روا دارد.

و همین بذل و بخشش و فريادرسیِ محرومان بود که ایشان را به کریم اهل بیت علیهم‌السلام معروف نمود

آن حضرت (ع) همیشه در راه انجام امور نیك و خداپسندانه همه‌ی توان خود را به كار می‌بست و اموال بسیار فراوانی در راه خداوند می‌بخشید.

امروزه مورّخان و محققان نیز در شرحِ حال زندگی سراسر افتخار و بالندگی ایشان، بخشش‌های بسیار بی‌سابقه‌ و انفاق‌های بسیار بی‌نظیری را ثبت نموده‌اند.

این امام (ع) در مدت عمر خود (تا زمان شهادت) تمام اموال و دارایی‌های خود را دو بار در راه خدا خرج نموده و همچنین ثروت خود را سه بار به دو نیم تقسیم کردند که نصف آن را برای خود و نصف دیگرش را در راه خدا به فقرا و نیازمندان بخشیده‌اند.

 

در آيين و دستورات دین مبین اسلام، ثروتمندان و توانگران مسئوليت سنگينى در قبال تهيدستان و مستمندان جامعه‌ی خود دارند و به واسطه‌ی ارتباط‌هاى عميقِ معنوى و رشته‏‌هاى ناگسستنی برادرىِ دينى كه در بین مسلمین برقرار می‌باشد، همواره بایستی در فراهم‌سازی نيازهای محرومان و نیازمندان جامعه‌ كوشا بوده و جهد کنند.
پيامبر اسلام (ص) و سایر پيشوايان دينى ما نیز، نه تنها سفارش‌هاى مؤكد و بسیار شدیدى در اين خصوص نموده‏‌اند، بلكه هر یک از آنها در عصر و زمان خود، نمونه‌ی کاملا برجسته‏‌اى از انسان‌دوستى، ضعيف‌نوازى و خیرخواهی به شمار مي‌رفتند.

 

شهادت امام حسن مجتبی (ع) بر تمام بخشندگان دنیا تسلیت باد

این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید:

دیدگاهتان را بنویسید