دین مبین اسلام بر دستگیری از نیازمندان بویژه ایتام تأکید بسیار زیادی کرده است؛ و در همین بین نیز، امام حسن (ع) تا پایان عمر پربرکت خود، چندین بار اموال خود را در راه خدا بخشیده است و از همین رو است که ایشان را به عنوان کریم اهلبیت میشناسند.
26 ربیع الاول مصادف است با صلح امام حسن مجتبی (ع)، است. امام همامی که به تأسی از پدر بزرگوار خود حضرت علی (ع) و مادر مکرمهاش حضرت فاطمه زهرا (س) به الگوی یتیمنوازی برای همهی انسانهای آزادهی دنیا بدل شده است. این امام (ع) از همان دوران خردسالیاش به اسوهی جود و بخشندگی و الگوی کرامت و بزرگواری مشهور گردید.
طبق روایات مستند، امام حسن (ع) در دوران کودکیِ خود به اتفاق اعضای بزرگوار خانوادهاش سه روز تمام، غذای خود را کریمانه در اختیار مساکین و ایتام و اسرا گذاشت و تنها و تنها با آب روزههای خود را افطار کرد.
علاوه بر این، در سایر مقاطع زندگیاش نیز همین شیوه را برگزید، به طوری که تا پایان عمر خود سه مرتبه به طور کامل داراییهای خود را با فقرا و مستمندان تقسیم نمود تا به این صورت علاوه بر اجرای رسمِ اهل بیت (ع)، به سایرین و حتی آیندگان نیز این درس را بدهد که در راه خدا بایستی از مال و ثروت گذشت و بینوایان را از آن محروم نساخت.
