لذت چیست؟

لذت از زندگی موضوعی بسیار کلی، با طیف وسیعی از حالات ذهنی است که برای هر فرد معنایی متفاوت دارد و هر کس از نگاه خود خوشی‎‌های زندگی را تعریف می‎‌کند.
خوردن خوراک مناسب و خوش‌‎مزه، داشتن پوشاک جذاب، آزادی در خرج کردن، رشد و موفقیت فرزندان، افزایش علم و آگاهی، ورزش و سلامت جسمی، دید و بازدید با اقوام و دوستان و …؛ هر کدام از این موارد در نگاه اشخاص مختلف می‎‌تواند بخشی از این خوشی و لذت را تامین کند. اما همه‌‎ی این موارد فقط جزئیاتی هستند که لزوما موجب شادی همه نخواهند شد.
مثلا من تاکنون درک چندانی از اهمیت لذایذِ خوردنی‌‎ها نداشته‌‎ام و صرفا سلامت و مُغذی بودن آن برایم مهم بوده است.

پس اگر بخواهیم به درکی نسبتا واحد و نزدیکتر برسیم، باید قبول کنیم که منظور از لذت از زندگی چیزی فراتر از این مثال‎‌ها است؛ چیزی که می‌‎تواند برای همه یا اکثریت جامعه موثر باشد و شادمانی و نشاط را برای ایشان به ارمغان بیاورد.

لذت از زندگی و ابعاد ماندگار آن

اگر اندک نظری به تعاریف مختلف لذت و اقسام آن بیاندازیم، و یا حتی در متون دینی به دنبال آن بگردیم؛ خواهیم دید که درواقع لذت یکی از گرایش‌های فطری انسان است و عموما این مولفه چیزی است که با آرامش و میل به سعادت گره خورده است. و اگرچه با این نوع نگاه، شاید تا حدی بتوان موارد یاد شده در بالا را نیز در جمع لذت‌ها آورد، اما آنچه که حائز اهمیت است، این است که شرط ماندگاری نیز یکی از شروطی است که در یک لذت حقیقی و صحیح جای می‌گیرد.
از همین رو، حتی بهتر است برای درک بهتر و ایجاد تمایز، لذت را به دو گروه تفکیک کرد: لذت‌های کوتاه مدت و لذت‌های بلند مدت؛ که در این مطلب روی سخن به طرف همان لذت‌های بلندمدت است؛ چراکه عموما همین لذت‌های بلندمدت هستند که در پس‌شان آرامش، و حتی در بسیاری از موارد سعادت را برای آدمی به همراه دارند، و کمتر مواردی پیش می‌آید که به دنبال لذت‌های کوتاه مدت بتوان سعادت و یا حتی آرامشی مطلوب را حس کرد و بدست آورد.

خانواده، لذت ماندگار

با نظر به آنچه که در بالا گفته شد؛ مشخص است که یک خانواده‌ی خوب و نسبتا کامل می‌تواند از شَق‌های مختلف لذت‌ به‌شمار آید؛ چراکه هم می‌تواند برای هر کس آرامش را در پی داشته باشد و هم شرایطی مناسب برای رسیدن به خوشبختی، بهروزی و سعادت را به خوبی فراهم سازد.
بنابراین، اگرچه لذایذ واقعی در زندگی می‌توانند اقسام مختلف و بسیار متنوعی داشته باشند؛ اما کاملا واضح است که خانواده یکی از رایج‌ترین آنها و البته مهم‌ترین آنها به شمار می‌رود؛ چراکه خانواده، چیزی است که از بدو تولد تا زمان مرگ با انسان همراه است و اگر در این مدت زمان، خانواده جزو لذت‌های زندگی به شمار آید (با نظر به نزدیک بودنش به یک ایده‌آل) در واقع فرد طولانی‌ترین و ماندگارترین لذت دنیوی را بدست آورده است (و چه بسا همین لذت دنیوی شروعی برای لذت‌های اخروی نیز باشد)

ایتام، بی بهره از لذت خانواده

زمانی که در مطالب فوق اندکی تامل شود و به صحت آن پی برده شود؛ خیلی زود می‌توان این حقیقت تلخ را نیز دریافت که ایتام، جزو آن دسته از انسان‌هایی هستند که از همان ابتدای تولدشان (یا نهایتا بعد از گذشت چند صباحی از سنین ابتدایی زندگی‌شان) از یکی از بزرگترین و طولانی‌ترین لذت‌های زندگی خود بی‌بهره و بی نسیب هستند و نمی‌توانند آرامش و احتمالا سعادتی که در پی این لذت می‌توانست عایدشان شود را درک کرده و از آن حض و بهره ببرند.
از همین رو، کمک به جبران این کاستی و نقصانِ موجود در زندگی آنها، فریضه‌ای است که اگرچه برای تک تک ما الزام ایجاد می‌کند، اما به‌هرحال نخواهد توانست به طور کامل جای خالی این لذت، آرامش و احساس خجستگی را پر نماید.

خیریه انصارالرسول (ص) در مدت تقریبی نیم قرن فعالیت خود، همیشه در صدد کمرنگ‌سازی این کمبودِ بزرگ ایتام بوده است و در این میان مساعدت‌های مداوم و بشردوستانه‌ی شما خیرین نیز کمکی شایان بوده است.

بی شک تداوم همراهی و کمک شما عزیزان می‌تواند این موسسه را در پیشبرد هر چه بهتر این خواسته بیش از پیش کمک نموده و سبب شود که خیریه انصارالرسول (ص) بهتر و قوی‌تر بتواند با بکارگیری راه‌کارهای مجرب و جواب‌پس داده‌ی خود، مسیر رشد و پویایی ایتام را هموار نموده و موجب گردد که ایشان نیز از زندگی خود لذت و حضّ بیشتری ببرند.