عموم مردم فکر می‌کنند که برای کمک به ایتام و خانواده‌های فاقد سرپرست؛ صرفا می‌توان کمک‌های مادی و عموما کمک‌های مالی را در پیش گرفت؛ اما حقیقت این است که این تنها یک نوع از انواع متعدد کمک‌هایی است که برای بهبود روند زندگی ایتام باید بدان توجه کرد.

حتی تا زمانی که در روند کمک به ایتام، صرفا به ابعاد مادی آنها توجه شود و سایر ابعاد مورد توجه قرار نگیرد، این موجب بروز عدم تعادل در زندگی آنها شده که نتیجه ی آن ورود مشکلات عدیده در زندگی‌شان است. از همین رو است که خیریه‌هایی که متکفل امور ایتام می‌شوند (مثل خیریه انصارالرسول)، بخشی از دریافتی‌های مادی و مالی را صرف ابعاد و ساحت‌هایی دگر از زندگی ایتام نیز می‌کنند.

در این بین، یکی از مواردی که یک یتیم کاملا بدان نیاز دارد و لازم است که مددکاران، خیرین و حتی عموم مردم به آن توجه داشته باشند، مسئله ی ایجاد باور فراوانی در ذهن ایتام است، چراکه شرایط زندگی ایتام از زمان از دست دادن والد یا والدینشان (در بسیاری از موارد، از بدو تولدشان) به گونه‌ای رقم می‌خورد که مانع ایجاد و تثبیت این باور در ذهن آنها می‌شود.

باور فراوانی چیست؟

باور فراوانی یعنی ایمان به این مطلب که با نظر به نوع خالقیت خداوند، منابع فرصت و خوشبختی و ثروت در جهان بسیار بسیار و بی نهایت زیاد است. با دانستن موضوع فراوانی و باور به آن، دیگر اصلاً نیاز نیست نگران این باشیم که چیزی گیرمان نمی‌آید و یا اینکه کم گیرمان خواهد آمد. این موضوع محدود به مورد خاصی از نعمت‌های خداوندی نیست و در واقع هر چیزی که در این دنیا برای معدود انسان‌هایی وجود دارد، می‌تواند برای دیگر انسان‌ها نیز وجود داشته باشد؛ آنهم بدون هر گونه محدودیتی.

در واقع همه‌ی انسان‌ها می‌توانند ثروتمند و خوشبخت زندگی کند و این یک موضوع است که باید در باور تمامی انسان‌ها ایجاد بشود و این باور همان باور فراوانی است.

باور کمبود چیست؟

اما باور کمبود، نقطه‌ی مقابل باور فراوانی است، باور کمبود یعنی اعتقاد به اینکه از هر چیز در دنیا به اندازه‌ی کافی وجود ندارد و اگر کمی دیر بجنبیم ما نخواهیم توانست به چیزهایی که نیاز و دوست داریم دست پیدا کنیم.

باور کمبود باوری بسیار مخرب و مضر است که باعث جنگ، نزاع، قحطی، شکاف طبقاتی و …. می‌شود، چراکه زمانی که این باور وجود داشته باشد، مردم برای به دست آوردن هر چیز و تصاحب دارایی ها حاضر به هر کار دور از شان و جایگاه انسانی‌‌‌‌شان می‌شوند و دست به رفتارهای نامناسب و ناصحیح می‌زنند، چراکه فکر می‌کنند منابع و فرصت‌ها در دنیا کم است و اگر بخواهیم خودمان را به جایی برسانیم، بایستی به گونه‌ای عمل کنیم که نگذارم دیگران به جایی برسند.

و این گونه است که باور کمبود رفاقتی دیرینه و کاملا نزدیک با حقد، حسادت، کینه‌توزی، دشمنی و دیگر رذایل اخلاقی دارد؛ با باور کمبود، از اینکه دیگران رشد کنند و پیشرفت کنند ناراحت خواهیم شد، نسبت به اینکه دیگرا یش از ما داشته باشند حسادت خواهیم ورزید، برای اینکه دیگران بیش از ما نداشته باشند به هر اقدام غیراخلاقی دست خواهیم شد و ….

نعمت‌های خداوند نامحدودند

اما پس از شناخت باور فراوانی و باور کمبود, باید گفت، نعمت‌های خداوندِ متعال در همین جهان مادی ما بی‌نهایت زیاد و فراوان هستند، و ساختار و چیدمانی که خداوند متعال برای این دنیا در نظر گرفته است به گونه‌ای است که اگرچه شاید برخی از دارایی‌ها به ظاهر محدود و تمام شدنی باشند، اما کاملا واضح و مبرهن است که همیشه در پی تمام شدن یک داشته، دارایی و نعمتی بس بهتر و بزرگتر بروز پیدا می‌کند.

به عنوان مثال، اگرچه امروز در آمار و ارقام‌ها خبر از تمام شدن سوخت‌ها و انرژی‌های قدیمی و فسیلی در مدت زمانی محدود (چند سال، چند دهه و یا یکی دو قرن آینده) می‌دهند؛ اما در عوض امروز کاملا مشخص شده که انرژی‌هایی در کیهان و حتی کره‌ی خاکی ما وجود دارد که ذره‌ای از آن می‌تواند به اندازه‌ی تمام این انرژی‌های محدود و تمام شدنی کارآمد و اثرگذار باشد.

به بیان دیگر، اگرچه با گذشت زمان برخی از نعمات از این جهان رخت بر می‌بندند، اما پس از آنها، جهان دوباره به انسان نعمت‌هایی جدید و حتی بسیار بهتر را هدیه می‌کند و همین موضوع در مورد هر داشته، نعمت، انرژی و … ای کاملا صادق است و ثابت می‌کند که نعمت‌های خداوند بینهایت زیاد و فراوان هستند.
در حقیقت خداوند در اهدای نعمت‌هایش هیچ محدودیتی ندارد و از همین رو اینکه باور کمبود نعمات را محدود و تمام شدنی قلمداد می‌کند، باوری کاملا اشتباه است.

با اندک نظری به آیات، روایات، مستندات و …. در هر دین و مذهبی نیز به خوبی شاهد همین موضوع خواهیم بود که نعمات خداوندی هیچ محدودیتی ندارد و نباید با ذهن محدود خود خداوند و قدرت بی‌نهایتش را محدود و تمام شدنی قلمداد کنیم.

کمک به تثبیت باور فراوانی در ایتام، سازنده است

همان طور که بیان شد، مادامی که باور کنیم خداوند قادر، برای تمامی بشریت به اندازه ی کافی نعمت خلق کرده و در اختیار همه قرار داده است؛ دیگر نیازی به جاه‌طلبی، زورگویی و … نیست؛ از همین رو، اگر در همین راستا به ایتام کمک شود تا کمبودهای دوران کودکیشان به یک باورِ منفی بدل نشود و با وجود تمامی کمبودها، شرایط زندگی‌شان به نحوی رقم بخورد که کمبودها احساس و لمس نشود، بی شک در دوران بزرگسالی آنها نیز مشکلات ناشی از باور کمبود نیز در این افراد مشاهده نخواهد شد و همین موضوع نیز موجب بهبود روال جامعه خواهد شد.

خیریه انصارالرسول (ص) سال‌ها در صدد این است که علاوه بر تامین معیشت ایتام، شرایط را به گونه‌ای برای ایشان محیا کند که هر گونه احساس کمبود در ایتام تا حد امکان کمرنگ شده و یا حتی از بین برود.
در این راستا کمک‌های مادی و غیرمادی شما می‌تواند کمکی شایان به این روند خیریه انصارالرسول (ص) باشد.