در ایامی به سر می‌بریم که نامزدهای انتخاباتی برای دوره‌ی جدید ریاست‌جمهوری انتخاب شده‌اند و در حال تلاش برای پیروزی در این کارزار به سر می‌برند. در این بین، یکی از موضوعاتی که هر یک از کاندیداها (به عنوان یک مسئول در این کشور و نه به عنوان صرف رئیس جمهور احتمالی آینده) باید به طور جدی در نظر بگیرند، مسئله‌ی زدون محرومیت از جای جای مملک است، که این مهم محدود به کشور اسلامی ما نیست؛ بلکه هر دولت‌مردی در هر اقلیمی، باید این موضوع مهم را در دستور کار خود قرار دهد.

رفع محرومیت از مناطق مختلف و روستاهای محروم وظیفه مهم هر دولت است

یکی از آرمان‌های مهم‌ امام راحل و مردم از انقلاب، تلاش برای رفع محرومیت‌زدایی و قراردادن حل مشکلات قشر ضعیف و آسیب دیده کشور در سرلوحه کار دولت بوده است.
و مهم ترین هدف هر مسئول با وجدانی تلاش برای رفع محرومیت از مناطق مختلف کشور است.
زیرا که جوامعی که در آن فقرریشه دوانده باشد، بیکارى و مشکلات معیشتى غیر قابل حل، اختلاف طبقاتى، تبعیض، رنگ آرامش رابه خود نمی گیرد.
فقر، مردم را به فساد و جامعه را به سوی انحطاط میکشاند.
رفع فقر و رسیدگی مستضعفان اولویت کار هر دولتی باید باشد.
هر کاری در کشور صورت می‌گیرد، باید با هدف رفع فقر و محرومیت و ایجاد رونق در زندگی عموم مردم – نه فقط برای قشر خاص – باشد. در چنین محیطی است که مردم می‌توانند به اهداف والای نظام اسلامی دست پیدا کنند.

کارشناسی پتانسیل نهفته در هر منطقه اولین گام برای رفع محرومیت زدایی است

با کارشناسی شدن بسیاری از مناطق محروم کشور میتوان به پتانسیل موجود در هر منطقه ای پی برد واز آن برای رشد مردم آن منطقه استفاده کرد.
دولت باید با ایجاد کارگروه های شناسایی، پتانسیل هر منطقه را بررسی کرده و در ایجاد توانایی در مردم آن منطقه بکوشد.
یکی از مهم ترین مشکلات مردم مناطق محروم عدم خودباوری به خود و کسب درآمد است.
و اولین قدم برای محرومیت زدایی در مناطق محروم ، بالابردن سطح اعتماد به نفس و خودباوری مردم مناطق محروم است. که این کار با شناسایی توانایی ها و پتانسیل نهفته در آن منطقه است.